ΚΕΙΜΕΝΟ ΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΕΡΡΩΝ

Εσπευσμένα , και χωρίς κανένα σοβαρό προηγουμένως διάλογο ,  το Υπουργείο Δικαιοσύνης επιχειρεί την ψήφιση ενός κρίσιμου για την Δικαιοσύνη νομοθετήματος . Η δημόσια διαβούλευση  δεν έγινε ποτέ , καθώς το νομοσχέδιο αναρτήθηκε προσχηματικά και  για μόνο πέντε  (5) ημέρες (σε αντίθεση με τις διατάξεις του ν. 4048/2012) και μάλιστα εν μέσω αργιών πρωτοχρονιάς , ενώ η ψήφιση στην Βουλή προαναγγέλλεται μόλις για τις 12/1, την στιγμή που ως χρόνος έναρξης ισχύος αναφέρεται : «12 μήνες από την κύρωση», χωρίς επομένως να δικαιολογείται το κατεπείγον.

Παρουσιάζεται μάλιστα η υποχρεωτική διαμεσολάβηση ως μνημονιακό προαπαιτούμενο , χωρίς αυτό να προκύπτει από κανένα κείμενο  .  Αντίθετα , μοναδική μνημονιακή υποχρέωση της Χώρας αποτελεί η παροχή κινήτρων για τη διάδοση της διαμεσολάβησης .

Η αγωνιώδης προσπάθεια του Υπουργείου να νομοθετήσει την υποχρεωτικότητα , φανερώνει ότι πίσω από τη μεθόδευση αυτή κρύβονται συμφέροντα , που λίγο πολύ όλοι υποψιαζόμαστε. Μάλιστα αν ανατρέξει κανείς στο διαδίκτυο , μπορεί να εντοπίσει πολλές ιστοσελίδες ,  που τις τελευταίες ημέρες  διαφημίζουν ιδιωτικά κέντρα διαμεσολάβησης , παράκεντρα δηλαδή απονομής Δικαιοσύνης . Η άποψη λοιπόν που εξέφρασε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων , ότι δηλαδή ιδιωτικοποιείται η Δικαιοσύνη δεν απέχει πολύ από την αλήθεια.

Γνωρίζουμε καλά όλοι ότι  η υποχρεωτική διαμεσολάβηση ΔΕΝ έχει νομοθετηθεί σε κανένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Στην Ιταλία παρόμοια νομοθέτηση ακυρώθηκε από το Ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο , μετά από αντίδραση σύσσωμου του εκεί νομικού κόσμου .

Υπενθυμίζουμε ακόμη  στο σημείο αυτό,  ότι κατά τη συνταγματική μας θεωρία , «το άρθρο 20§1 του Συντάγματος κατοχυρώνει το θεμελιώδες δικονομικό δικαίωμα της προσφυγής στα δικαστήρια και παροχής έννομης προστασίας από αυτά, εκτός από την εκούσια εξαίρεση της διαιτησίας . Μόνο η παροχή έννομης προστασίας από δικαστήρια εκπληρώνει την εγγύηση του Συντάγματος (βλ π.χ. Τσακιλτζής ΚΑΤΑ Ελλάδας) , όχι απλώς η έννομη προστασία που παρέχεται με την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής από κάποια διοικητική επιτροπή. Δικαστήρια βάσει του Συντάγματος  είναι μόνο εκείνα που συγκροτούνται (τουλάχιστον κατά πλειοψηφία) από τακτικούς δικαστές, που απολαύουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας» .

Επίσης ,  το ΕΣΔΑ στην υπόθεση Συγγελίδης ΚΑΤΑ Ελλάδας έχει πει πως : «θα ήταν ασυμβίβαστο με την υπεροχή του δικαίου σε μία δημοκρατική κοινωνία ή με τη θεμελιώδη αρχή που διέπει το άρθρο 6 § 1, εάν ένα Κράτος είχε τη δυνατότητα, ανεπιφυλάκτως και άνευ ελέγχου εκ μέρους του Δικαστηρίου, να αποκλείει της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων μία ολόκληρη σειρά προσφυγών αστικής φύσεως ή να παρέχει ασυλίες σε κατηγορίες προσώπων (βλέπε Fayed κατά Ηνωμένου Βασιλείου, 21 Σεπτεμβρίου 1994, § 65, Series A no. 294-Β)».

Αλλά και η 336/1992  Ολομέλεια του ΣτΕ επισημαίνει : «…δεν αντίκειται στη διάταξη του     άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος , με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα     εκάστου σε παροχή εννόμου προστασίας από τα δικαστήρια, γιατί η     συνταγματική αυτή διάταξη δεν εμποδίζει τον κοινό νομοθέτη να θεσπίζει     δικονομικές προϋποθέσεις που αφορούν το έγκυρο της ασκήσεως των ενδίκων     μέσων και την πρόοδο της δίκης, εφόσον οι προϋποθέσεις αυτές συνάπτονται  προς τη λειτουργία των δικαστηρίων και την απονομή της     δικαιοσύνης και δεν  υπερβαίνουν τα  όρια, πέραν των οποίων η θέσπισή     τους θα ισοδυναμούσε με κατάλυση, άμεση ή  έμμεση, του ανωτέρω ατομικού    δικαιώματος» .

Τα ερωτήματα λοιπόν  τίθενται αμείλικτα .

Ποιος πραγματικά έχει ασχοληθεί με τα σοβαρά και υπαρκτά  προβλήματα της Δικαιοσύνης ; ; Σίγουρα όχι το αρμόδιο καθ ύλην Υπουργείο .

Πόσοι γνωρίζουν ότι τα χρήματα του ΤΑΧΔΙΚ ,  το οποίο  οι πολίτες και δικηγόροι τροφοδοτούμε καθημερινά στα Δικαστήρια , δεν κατευθύνονται για την  ανέγερση και συντήρηση δικαστικών μεγάρων ;; Δεν πηγαίνουν σε έργα υποδομής , αλλά τοποθετούνται στο κοινό ταμείο του Κράτους για να φαίνεται ότι έχουμε πλεονάσματα ;; Οι δικαστικές υπηρεσίες είναι οι μόνες στο ελληνικό δημόσιο ,  στις οποίες τα πιστοποιητικά και δημόσια έγγραφα πληρώνονται αδρά.

Κι όμως  ,  αντί το Υπουργείο να στραφεί στην ποιότητα απονομής της δικαιοσύνης , στην δημιουργία σύγχρονων υποδομών που θα διευκολύνουν τους διαδίκους και τους παράγοντες της Δικαιοσύνης , αντί να αλλάξει τον τρόπο εισαγωγής στη Σχολή Δικαστών , αντί να εντοπίσει τις παθογένειες του συστήματος , το εγκαταλείπει στην φθορά και στην αδράνεια και προσπαθεί να αποφύγει τις τεράστιες ευθύνες του δια της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης .

Ο Σύλλογός μας δεν εναντιώνεται στο θεσμό της διαμεσολάβησης . Αντίθετα τον υποστηρίζουμε ποικιλοτρόπως στην βάση που η διαμεσολάβηση προωθείται με την εκούσια βούληση των μερών  . Η διαμεσολάβηση αυτή όμως , έτσι όπως  θεσμοθετείται, δεν είναι οικειοθελής. Είναι υποχρεωτική. Συνεπώς , αυτό που θεσμοθετείται δεν είναι διαμεσολάβηση. Αντίθετα αποτελεί αδικαιολόγητο και παράνομο  , συμφώνα με όσα προελέχθησαν ,  διαδικαστικό προαπαιτούμενο του παραδεκτού του ενδίκου βοηθήματος .

Το νομοσχέδιο που έχουμε μπροστά μας είναι αποτέλεσμα πιέσεων πολλών παραγόντων , οι οποίες έχουν κοινή συνισταμένη την υποβάθμιση του ρόλου των Δικαστών και των Δικηγόρων και τη δημιουργία μιας Δικαιοσύνης για αυτούς που μπορούν να πληρώσουν , για τους λίγους δηλαδή  .

Το καθήκον μας , αυτό της υπεράσπισης των ατομικών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών , μας υποχρεώνει να αντισταθούμε. Τόσο γιατί με το νομοσχέδιο αυτό φαλκιδεύονται δικαιώματα των συμπολιτών μας , όσο και γιατί επιχειρείται για ακόμη μια φορά η υποβάθμιση του ρόλου μας  ως συλλειτουργών της Δικαιοσύνης .

Με αυτές τις σκέψεις  ο Σύλλογός μας ζητά :

1. Την πλήρη απόσυρση του νομοσχεδίου .
2. Την εκ νέου διαβούλευση με την Ολομέλεια και τις Δικαστικές Ενώσεις .
3. Τη σύγκληση της διοικητικής ολομέλειας του Αρείου Πάγου για να αποφανθεί και να λάβει θέση σχετικά με τις προωθούμενες αλλαγές .

Σέρρες, 08.01.2018

Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών

Παναγιώτης Γ. Καρίπογλου